میدان مین
دوشنبه, ۲۷ مرداد ۱۳۹۳، ۰۲:۴۳ ق.ظ
بـرای رسـیدن بـه آبی آسـمانی، بایـد از خـاکی خـاک گـذشـت، از آنـجا که زمـین آبسـتن آتـش اسـت و میـن ها در خـواب پـر پـروانه هـا، زبـان شـعله را دَم فـرو کشـیده اند...
آن جلـوتـر ها، سـیم خـاردار، تشـویش خـود را صـورت می خـراشـند و مـردانی سـبک تـر از رویـا بـه شـکار مـرگ، سـر نیـزه را در خـاک فـرو می کـنند.
آن ها در آخـرین مـرحـله از جسـتجـوی سـرخ خـویـش، بـر بلنـدتـرین نقـطۀ زمـین پـا می گـذارند، بـر میـدان میـن...
برداشت از کتاب عقیق های فصل یادگاری -نوشته اسماعیل فیروزی
خداقوت و خسته نباشید.
خیلی زیبا و خواندنی است.
مهمان شهیدی هستیم که امام پیشانی اش را بوسید.
منتظرتونیم