از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمودند:
وقتی که این آیه بر پیامبر نازل شد:" والذین اذا فعلوا فاحشة او ظلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم ومن یغفر الذنوب الا الله ولم یصروا علی ما فعلوا وهم یعلمون"(135/آل عمران) (1)
ابلیس(پدر شیطانها) سخت ناراحت گردید. بالای کوهی در مکه به نام "ثور" رفت و آژیر خطرش بلند شد و همه یارانش را به تشکیل انجمن خود دعوت نمود. همه ی بچه شیطانها جمع شدند. ابلیس، نزول آیات فوق را به اطلاع آنان رساند و اظهار نگرانی کرد واز آنها کمک خواست.
یکی از یاران او گفت:
من با دعوت نمودن انسانها از این گناه به آن گناه، اثر این آیه را خنثی می کنم.
ابلیس سخن او را نپذیرفت. دیگری پیشنهادی شبیه به اولی کرد ولی باز مورد پذیرش ابلیس قرار نگرفت.
تا اینکه از میان شیطانها، شیطان کهنه کاری به نام "وسواس خناس" گفت:
پیشنهاد من این است که فرزندان آدم را با وعده ها و آرزوهای طولانی آلوده به گناه می کنم (و می گویم که الان برای توبه کردن زود است و فرصت توبه بسیار است) وقتی که مرتکب گناه شدند خدا را فراموش کرده و بازگشت به سوی خدا (=توبه) از خاطر آنان محو می گردد.
ابلیس گفت:
مرحبا! راه همین است. سپس این ماموریت را تا پایان دنیا به او سپرد.(2)
1- آل عمران/135،(و آنها که وقتی مرتکب عمل زشتی شوند یا به خود ستم کنند به یاد خدا می افتندو برای گناهان خود طلب امرزش می کنند- و کیست جز خدا که گناهان را ببخشد؟- وبر گناه اسرار نمی ورزند با اینکه می دانند.
2- ر.ک: داستانهای صاحبلان، 1/151-150ف به نقل از امالی صدوق، وسائل الشیعه11/353، باب 85، ج7.
منبع:محمدی، محمد حسین، هزار و یک حکایت قرآنی، صص741-740.
امـام خـامـنه ای (مدظله العالی):
به تناسب تکریم و تجلیل از شخصیت نبی مکرم اسلام، ما مسلمانها خیلی حرفها داریم که به یکدیگر بگوییم و آنها را میان خود به مطالعه و بررسی بگذاریم؛ چون پیغمبر اسلام معلم همهی نیکی ها و معلم عدالت، انسانیت، معرفت، برادری و معلم رشد و تکامل و پیشرفت دائمی بشر تا انتهای تاریخ بود. بشر کی میتواند زمانی را تصور کند که از این درسهای گرانبها بی نیاز باشد؟ بشریت امروز هم مثل همیشه محتاج درس و تعلیم پیغمبر اسلام است.(1383/02/18)
آنچه که امروز من بر روی آن تکیه میکنم، که یکی از وظائف بزرگ و درجهی اول ما مسلمانهاست، مسئلهی اتحاد و وحدت است. ما این هفتهی منتهی به هفدهم ربیع الاول را از اول انقلاب به هفتهی وحدت نامگذاری کردیم، علت هم این است که روز دوازدهم ربیع الاول به روایت مشهور بین برادران اهل سنت روز ولادت است؛ و روز هفدهم ربیع الاول به روایت مشهور بین شیعه روز ولادت است. بین این دو روز را به عنوان هفتهی وحدت از اول انقلاب، ملت ایران و مسئولین کشور نامگذاری کردند و این را یک رمز و نماد اتحاد بین مسلمانان قرار دادند. ولی حرف کافی نیست؛ اسمگذاری کافی نیست؛ عمل باید بکنیم؛ باید برویم به سمت وحدت. امروز دنیای اسلام محتاج وحدت است. عوامل تفرقه هم وجود دارد؛ باید بر آن عوامل فائق آمد؛ باید بر آن عوامل پیروز شد.
تاسـوعا فخـر می فروشد به ایام ، برای هم نشینی اش با نام عباس علیه السلام...
آغـاز عطشـناک نهضت حسینی و خـط سُـرخ عاشـورا با واژه های تاسـوعا به حقیقت پیـوست ...
امام صادق علیه السلام :
خـداوند در برابر شـهادت حسـین علیه السلام ، امامت را در نسلش و شـفاء را در خاکـش و استـجابت دعـا را در کنار مزارش قـرار داد.
(بحارالانوار: 44/221)
از عاشـورای سال 61 هجـری قمـری، دیگـر زمان از عاشـورا نگذشـته است و همه روزها عاشـوراست.
زمـان بر امتـحان مـن و تـو میگـردد تا ببیند که چـون صدای هَل مِن ناصـرِ امـام عشق برخیـزد، چه میکنـیم؟...
(شهید سید مرتضی آوینی)
«در ابتدای سکوت ایستادهام و التماس چشمانم را به شبکه شبکه ضریحت دخیل بستهام. چقدر دنیا کوچک است؛ دنیایی که بشر مدرن امروز را در خود جای داده است! و چقدر دنیا بزرگ است؛ دنیایی که در یک قدمی بهشت سر برافراشته است! و چقدر بهشت نزدیک است؛ بهشتی که در فاصله «یا فاطِمَةُ اِشفَعِی لَنا فی الجَنّه» بنا شده است».
شکی نیست که داشتنِ حق شفاعت و رسیدن به این مقام عظیم، شایستگی لازم را میطلبد؛ زیرا خداوند، شفاعت کسانی را میپذیرد که مأذون و مجاز از سوی او باشند. «مَنْ ذَا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلّا بِإِذْنِهِ؛ یعنی کیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟!» (بقره: 255). از جمله کسانی که شفیعه بودنش در روایات و آثار دینی تصریح شده است، فاطمه معصومه(سلام الله علیها) است. امام صادق(علیه السلام) میفرماید: «تَدْخُلُ بِشَفاعَتِها شیعَتِیَ الجَنَّهَ بِاَجْمَعِهِمْ ؛ یعنی به شفاعت او (فاطمه معصومه(سلام الله علیها)) همه شیعیانم وارد بهشت خواهند شد.»
در زیارت آن حضرت [به دستور امام معصوم(علیه السلام)] گفته میشود که: «یا فاطمهُ اشْفَعی لی فِی الجَنَّهِ» ؛ یعنی ای فاطمه (معصومه) ! شفاعت کن در مورد بهشت از من.» در بخش دیگری از زیارت مخصوص آمده است. فَاِنَّ لَکِ عنداللهِ شأناً مِنَ الشَّأنِ» ما از تو طلب شفاعت مینماییم؛ به سبب این که تو در محضر الهی، شأن و منزلت وصفناپذیری داری که بر خاکنشینان این عالم تصور کردنی نیست و تنها خدا و پیامبر و اوصیا طاهرینش بر آن واقفند.
بخش عترت و سیره تبیان
آســمان نوشــت:
بانویم معصومه (سلام الله علیها)! شرافتِ زن در یاد توست، آنهنگام که قدسیان بر گلدسته های نورانیات سلام می فرستند.
میلاد حضرت معصومه (سلام الله علیها)مبارک باد.
امـام صـادق علـیهالسـلام فـرمـودند :سـه چـیـز .....
...محبـت میآورد : * قــرض دادن * فــروتنــى * بـخشـش.
... دشــمنـى مـى آورد : * دو رویـى * سـتــم *خــودبیـنـى.
...موجب بزرگوارى شخص است : * خـوشخـویى * فرو بردن خشـم * فـرو بستن چشم .
«مـدینـه» همـچنان مـظلــوم اسـت و ... «بقـیـع» مـظلــوم تـر! رنـج نامـۀ نانـوشـته شـیعـه، بـر خـاک و سـنگ مــزار صـادق آلپیـامـبـر، گــویا تـر از هـر زمـان بـه شِـکْـوه و شـهادت ایسـتاده اسـت...
شـهادت جانسـوز رئیس مذهـب شـیعه ؛ امـام جعـفر صـادق علـیه السـلام تسـلیت باد.
از امام صادق علیه السلام سوال شد؛ چرابه هنگام شنیدن نام "قـائم" لازم است از جا برخیزیم؟
فـرمـودند: "بـرای آن حضـرت غیـبت طـولانی در پیـش اسـت و ایـن لقـب یـادآور دولـت حَـقه ی آن حضـرت و ابـراز تأسـف بـر غـربت اوسـت. لـذا ایـشان، از شـدت محـبت و مـرحمتی که بـر دوسـتانش دارد، به هـر کـسی که بـا ایـن لقـب حضـرتش را یـاد کـند، نـگاه محـبت آمـیز می کـند.
لـذا از تجـلیل و تعظـیم آن حضـرت اسـت کـه هـر بنـده خاضـعی در مقـابل صـاحب (عصـر) خـود، هنـگامی که مـولایش به سـوی او بنـگرد از جا بـرخیـزد و تعـجیل در امـر فـرجش را از خـداوند مسـئلت کـند."
الزام الناصب فی احوال الامام الغائب ج1 ص 271/ شیخ حایری یزدی
--- --- --- --- --- --- ---
آسـمان نوشـت:
خـدای خـوبم ایـن شبـهای نـورانی دستـهایمان را بالاتـر می بـریم و در لحـظات آسـمانی دعـا بـرای فـرج مـولایـمان به درگاهـت اسـتغاثه می کـنیم....
خــدایـا ... مـهـارت مـراقبت از آنـچه به مـا داده ای را در قلبـمان قـرار ده ، زیـرا مـا در از دست دادن داشـته هایـمان اســتاد شــده ایم ...