سبک پوشش، مد لباس و حجاب طی سال های اخیر در ایران تبدیل به یک معضل اساسی شده است. ظرف دو دهه اخیر بسیاری از مسئولین و نهادهای های گوناگون در این مورد هشدارهای اساسی داده و جمع کثیری از متخصصان فرهنگی_مذهبی در این خصوص ابراز نگرانی کرده اند.
اخطارها، نگرانی ها و برگزاری همایش ها و جلسات در مورد مسئله حجاب و پوشش بارها و بارها مورد توجه قرار گرفته اما آنچه در این میان مورد غفلت و بی توجهی مسئولین مربوطه واقع شده، دو قطعه اصلی این پازل یعنی واکاوای ریشه ای علل بروز این ناهجاری ها و راه حل های اساسی و دقیق برای درمان آن است. متاسفانه تا کنون همایش ها و جلسات زیادی در این خصوص برگزار شده و هر بار با پیشنهادهای غیر کارشناسانه و ابتدایی سعی در حل این بحران به صورت مقطعی شده است.
با یک نگاه کلی به وضیعیت پوشش در کشور این سوال ها مطرح است که پس از گذشت سه دهه از پیروزی انقلاب و تشکیل نظام مقدس جمهوری اسلامی چه عواملی سبب شده که وضعیت حجاب در جامعه با یک عقب نشینی و پس رفت غیر قابل انکار و بسیار عمیق مواجه شود؟! چه کسانی مسئول پاسخ گویی و حل این بحران هستند؟! چرا در نظام اسلامی مهم ترین رکن اساسی حکومت که جامعه است اینقدر مورد غفلت واقع شده است؟!
در رابطه با مسئله حجاب و پوشش پس از موضوعیت داشتن میزان دینداری با مسئله مد، مجراهای اشاعه مد و تولیدکنندگان کالاهای مد مواجه هستیم. وارد کنندگان پوشاک که بخش اعظم آن را قاچاق چیان تشکیل می دهند در این خصوص مهم ترین عوامل بسترساز برای اشاعه سبک پوشش های خاص در کشور هستند. این وارد کنندگان نیز بر اساس تولیدات و مد خارجی و در نهایت تصمیم عناصر خارجی انواع خاص پوشش را در حجم وسیع وارد کشور می کنند.