می گـفت نمی شـود ؛ اصـلاً امـکان نـدارد.
حجـاب و ورزش ؟! حجـاب و کوهـنوردی؟!
حجـاب و فعالـیت؟!… نـه ، شـدنی نیـست!
امـا وقـتی فـرشـته ای عکـس خـرمشـهر را در چشـمانش قـاب گـرفت
دیـد می شـود ؛ بـا «حجـاب» جنـگ هـم می شـود!
شهید حمـید رستـمى:
به پهـلوى شکـسته فاطـمه زهـرا(سلام الله علیها) قسـمتان می دهـم که حجـاب را ، حجـاب را ، حجـاب را رعایت کـنید.
شهید یعـقوب ابـراهـیم نـژاد:
اگـر می دانسـتم با هـر بار که خـونم ریخـته می شـود بی حجـابی ؛ آغـوش حجـاب در بـر می گیـرد، حاضـر بـودم هـزاران هـزار بار کشـته شـوم.
شهید احـمد پـناهی:
حجـاب شـما سـنگری اسـت آغشـته به خـون مـن ، که اگـر آن را حفـظ نـکنید به خـون مـن خـیانـت کـرده اید.
شهید محـمد محـمودی:
حجـاب شـما از خـون مـا که در جبـهه می ریـزد بـرای دشـمن کـوبنده تـر اسـت.
شهید عبـدالله رحـمانیمنـش:
خـواهـرانم، مبادا حجـابـتان را فـراموش کـنید، چـون مـا سـربازان به خاطـر حجـاب و حفـظ ممـلکت و دیـن با دشـمن میجنـگیم.
شهید على روحى نجـفى:
از خـواهـران گـرامى خواهشـمندم که حجـاب خـود را حفـظ کـنند ، زیـرا که حجـاب ؛ خـون بـهاى شـهیدان اسـت.
شهید محـمدرضا جمشـیدیان:
آخـر تـا کـی؟ چقـدر شـهدا وصـیت کـنند کـه خـواهـران حجـاب ، حجـاب . چـرا از زینـب و زهـرا(سلام الله علیهما) درس نمی آمـوزید؟ دیگـر بقـیه با وجـدان خـودتان… آخـر کـمی هـم به آخـرت فکـر کـنید.
هنوز شطّ ؛ صدای نفسهایت را می شمرد
و گلدسته های مسجدِ خرمشهر
شاهد "قد قامتت "
پشتِ نخلهای سوخته دل ، هستند
هنوز شهر صدای قدمهایت را به یاد دارد
و هنوز نفس می کشیم
زیر سایبانِ بالهای پروازت...
سروده منیژه ضیغمی
آسـمان نوشـت:
شــهــــیدم! محـــمد! بـــــرادر! مـنـــم
کـه در شــــهـر خـونیــن قــــدم می زنم
یاد شهدا و ایثارگران گرانقدر آزادسازی خرمشهر و سالروز فتح خرمشهر را گرامی می داریم...