سالگرد شهادت مصطفی احمدی روشن

 

امشبــــ از داغی دوبـاره ،چشـم ایـران روشن استـــ

یوسفی رفته است ، آری وضع کنـعان، روشن استــــ

 

گـرچه در بــزم حمـاسه ، هیـــچ جــای گــریـه نیستــــ

در هجــوم شـعله هـا، تکلــیف بـاران، روشــن استــــ

 

بـاز شمعی کشـته شـد بـا دستــــ شبـــــ امــا هنـــوز

ایـن شبـستـان کـهـن ، بـا نـــور ایمـــان روشـن استـــ

 

کی میـــان ابــــرهــــای تیـــــره پنـهــــان می شــــود؟

آســــمان مـا که بـا خــون شــهیـدان ،روشــن استــــ

 

مصطفی هـــم رفتــــ ، آری! او هــم اینـــجایی نبـــود

مـــردهـای مــرد را آغــــاز و پـایــان ، روشـــن استــــ

 

سروده میلاد عرفان پور

این یک یادآوری است

گــزینه هـای روی مـیـزتـان را بگـذاریـد روبــروی آینــه دو بـرابـر شـــود

هــــراســی نیــســــت

چــــــون مــــــا به پـــــای ارزشــــهـایـمـان ایـســــــــتـاده ایـمـ  . . .