قطعه‌ای از بهشت

امـام خـامنـه ای (مـدظلـه العـالی)

 

مـاه رمضـان در هـر سـال، قطـعه‌ای از بهـشت اسـت که خــدا در جهنّـم سـوزان دنیـای مـادّی مـا آن را وارد می کند و به مـا فرصت می دهـد که خـودمـان را بـر سـر ایـن سـفرۀ الـهی در این مـاه، وارد بهـشت کنـیم.

بعضی همـان سی روز را وارد بهـشت می شـوند.

بعضی به بـرکت آن سی روز، هـمۀ سـال را و بعضی همـۀ عمــر را.

بعضی هـم از کـنار آن، غافـل عبـور می کنند که مـایۀ تأسّـف و خسـران است.

حالا برای خودشـان که هیـچ، هـر کس که ببیند ایـن مـوجـود انسـانی، با ایـن هـمه استـعداد و تـوانایىِ عـروج و تـکامل، از چنـین سـفرۀ با عظـمتی اسـتفاده نکند، حـق دارد که متأسّـف شـود.

ایـن، مـاه رمضـان اسـت. مـاه ضیافـت اللَّه اسـت. مـاه لیـلةالقـدر اسـت.

1372/11/17