هوای یار...

 

می گـوینـد عنـاصــر اصـلی چهـار تـا هسـتنـد

" آبـــــــ

           آتـــــش 

                      خــــاکـــــ

                                   هـــــوا "

خـوب کـه فکـر می کنـم می بینـم  ، درسـت اسـت...

....

آبـی کـه از تــو دریــغ کــردند...

آتـشی کـه بـر خیـمـه گـاهـت انـداختـند...

خـاکی کـه شـد محـل سـجـده ی مــا...

و

هــوایی کـه عمــریسـت در دلـهـا انـداخـته ای...

 

تـرکـیب ایـن چـهـار تـا شــد کـــربــلا...

 

الســـلام علـیک یـا ابـاعــبدالله...