شهید ابراهیم هادی
جمعه, ۵ دی ۱۳۹۳، ۰۸:۳۰ ق.ظ
قسمتی از وصـیت نامه ی شـهید جـاوید الاثـر ابـراهـیم هـادی :
سـعی کنـید در کارهـایـتان نیـّت خـود را خالـص نمـوده و اعمالـتان را از هـر شـرک و ریـا، حسـادت و بغـض پـاک نمـایید تـا هـم اجـر خـود را ببـرید و هـم بتـوانیـد مسـئولیـت خـود را آن‌چـنان که خـداوند، اسـلام و امـام می‌خـواهـند، انجـام داده باشـید ؛
ایـن را هـرگـز فـرامـوش نـکـنید تـا خـود را نسـازیم و تغـییر نـدهـیم، جـامـعه سـاخـته نمی‌شـود.
آخرین گامهای مقدست را به مویه نشسته است.
تو، صدای غریب خراسانی در هیاهوی بی سرانجام فریادها و پچ پچ ها،
آن نخل تناوری که شاخه های ابدیات را خزانی نیست.
خیابانهای نور، به گلدسته های به خورشید رسیدهات ختم می شوند.
تو آرامش دلهای زخمی و بیقراری هستی که طنین ناله هایشان، در جان
ضریحت می پیچد. از آن سوی آبیها نگاه مان کن؛ که سخت آرزومند توایم و نیازمند.