ماه محرم...

آقـا سـلام! کاسـهـ ی اشـکی بـهـ مـن دهــید

مــاهـ گــدایـی مـن و چشـمـمـ شــروع شــد

. .. ... .... ..... .... ... .. .

الـتـمـاس دعــا

نـوروز بی بـابـا...

----آسـمانـ نوشـتـــ 1 --------------------

همــراه بـا خـانــواده  مـدافعـــان حـــرم حضــــرتــــ زینــبــــ ^{(سـلام الله علیـها)}

پــدر رزمــنده : راضـی ام بـه رضـــای خـــدا

مــادر رزمـنده : راضـی ام بـه رضـای خـدا ؛ خـدا پشـتـــ و پنــاهتـــ پســرم

همــسر رزمـنده : راضـی ام بـه رضــای خــدا؛ خــدا پشـتـــ و پنـاهتـــ همسـرم ؛ چشــم بـه راهــم که بـرگــردی...

فـرزنـد رزمـنده : بـابـایی پـس کـی می آیی؟ عیــد نزدیک استــــ...

 

می دانــید چـند کـودک؛ نــوروز بی بــابــا را تجــربـه خــواهـند کــرد؟؟؟

بـابـایی کـه مـدافـع حـــرم بی بی استــــ...

 

----آسـمانـ نوشـتـــ 2 --------------------

بـرایـ سلامـتیــ مــدافعـــانــ حــرمـ بـانــو دعــا کنیـمــ...

نــوروزتـــانـــ فــاطــمیــ

لحــظهـ هـایتــانـــ مهــدیــ^{(عجـل الله تعـالی فـرجـهـ الشـریفـ)}ــپـســند

کلنا عباسک یا زینب(س)...

چشــــممـ دچـــار گــریـهـ ی بی انتهـــا شـدهـ

دریـــا شــدهـ؛ بهـ غصـهـ و غــمـ مبتــلا شدهـ

 

یــــاد تــو امـ ؛ بهـ یـاد تـو از سـال شصتــ و یکــ

یـکــــ زینـبیـــهـ در دل تنـگــــــم بنـــــا شـــدهـ

 

چشــــم مــــزار داشــتنتـــــــ را نــداشـــــتند!

وهـابی استــــ و فتــنهـ دوبــارهـ بهـ پـا شدهـ

 

بانو خودتـــ بگـو چـهـ شدهـ ؛ مـا شنیدهـ ایمـ

پــای حـــرامیـــان بـهـ حــریـــمـ تـــو وا شـدهـ

 

دیــــروز خیـــمهـ ی تـــو و امــــروز مـرقـدتـــ...

ایـــن روزهـــا دمــشق شــــما کــربلا شدهـ !

 

------پی نوشت------------------------------------

عــباس‌هــــا حـریــــم تـــو را حفــظ می‌کنــند
خمـپاره گــرچه صـحن حــرم را نشــان گرفت..

مدافعان حرم بانوی بی نشان

 

می گـوینـد در ســپاه بـخــور و بخـــواب استــــ...

راسـتــــــ می گـوینـد...

گلــوله می خــورنـد

و

آرام می خـوابنــد...

 

بـهـ یــاد شــهید ســـجاد طاهـــرنیـا کهـ هــرگــز فــرزنـدش را نـدیـد....  روحـمـان شــاد

 

به یـاد شــهدای مـدافـع حــرم حضــرتــــ زینـبــــ (س)؛ پاســـداران غیــــور انقـلابــــ اسـلامی

 

اللهــم صـلی عـلی محــمد و آل محــمد و عجــل فـرجهــم

 

+

حضرت زینب سلام الله علیها

 

اسطوره صبر

شرح عاشقی؛ براى بانوى صبر(سلام الله علیها)...

به اسم الله... 

همه رفته اند و مانده یک زینب^{(سلام الله علیها)}،  و  زینب^{(سلام الله علیها)} نمى داند چه کند، 

پسر برادرش، زین العابدین^{(علیه السلام)}، فرمود: 

عَلَیْکُنَّ بِالْفَرٰار...
و بانوى صبر نمى داند... 

خیمه هاى سوخته را جستجو کند براى یافتن کودکان، 

دامن آتش گرفته ى رقیه^{(سلام الله علیها)} را خاموش کند، 

بانو سکینه^{(سلام الله علیها)} را دریابد، 

یا رباب^{(سلام الله علیها)} داغدیده ى اصغر را... 

از صلابت و صبر و نطق کوبنده اش همه گفته اند؛ اصلاً نیازى نیست، کافیست بگویى دختر حیدر است، 

دیگر نیازى به توصیف بیشتر نیست؛ اما بگذار از دردهایش بگویم... 

از زمانى که تک تک آل الله را سوار کرد و مَحرمى نبود تا برایش رکاب بگیرد؛ 

آخر ١٠ روز قبل تر، على اکبر ^{(علیه السلام)} زانو را رکاب عمه مى کرد، 

حضرت علمدار^{(علیه السلام)} مگر مى گذاشت کسى چشمش به ناموس خدا بیفتد؟ 

چه برسد به اینکه دختر حیدر را سیلى بزنند؛ سنگ بزنند؛ 

زمانى که خواست سوار مرکب شود، فقط یک نگاه به سمت گودال کرد و زیر لب زمزمه کرد:

 کاروانى از شقایق، هر زمان آید به یادم/ من که در یک نیمه روزى، هستى ام از دست دادم