هیچکس به من نگفت...

هیچـکس به مــن نگـفت...

که گـناه ،خانه قلـب را تیـره می سازد و شــما که نـورانی ترین هستی، درخـانه ســیاه نمی مانی.

آن وقت خانه دل ما سـوت و کـور می شود مثل خــرابه ها ؛ مگـر اینکه با تـــوبـه ، آن تیـرگی ها را از بین ببریم و دوبـاره مهـیای پذیــرایی از شــما شـویم.

به مــا نگفــتند که جای شــما در قلـب ماسـت نـه در جـزیـره خضــرا و بـرمـودا ،

به مــا نگفـتند که مـواظب باشیم تا شــما را از مهـمانی قلبــمان بیـرون نکـنیم.

وقـتی از آیت الله بهجت پـرسـیدند که شـــما کجـــایی؟

ایشـان جـواب دادنـد کــه: "آقــــا در قلـب شـــماست مـواظب باشـید بیــرونش نکـــنید."

 

آن دل که به یـاد تـو نباشد ، دل نیست

قلبی که به عشقت نتپد جز گل نیست

مراقب باشیم!

حجت السلام انجوی نژاد :

خداوند سطح توقع خود را از جوان آخرالازمان پایین آورده ...

در روایاتی از پیامبر (ص) داریم که جوانی که در آخرالازمان فقط محرمات را ترک کند و واجبات را انجام دهد هم رده با سلمان خواهد بود...

درجه سلمان به اندازه ای هست که پیامبر (ص) در مورد او می فرمایند:

اگر ایمان ده پله داشته باشد سلمان در پله ی دهم آن قرار دارد.

 

شهادت امام علی النقی الهادی (ع) تسلیت باد ...

صــفات تــو را بــرشمـردن، هـمه ی صــفات تــو را " هــدایت" دانســتن، تــو را منــجی بی هــدایتی ها خــواندن، تــمام ارادتـی سـت کـه از مــا سـاخـته اسـت. پـس هــر لــطافـتی کـه در جهــان رخ می دهـد جانــشین توسـت. هــر عــنایـتی کـه نـازل می شــود از هــدایت تـوسـت. کـه تــو بـاران و دریــا و کهــکشـانی...

کــه تـو همــه ی مــژده هـای رهـایی، هــمه ی نشـانه هـای راه راســتی... هـمه ی شــمع های روشــن در هــر کــجای عــالم، هــمه ی چــراغ های فــروزان در گــوشه و کــنار جهــان، ایــن ها هــمه تــو هســتی. تــو آفــریده شــدی تـا "هــادیِ" همــواره ی انـــسـان بـاشـی... .

 

در ادامه می خوانیم...

خوش آمدی!

بشـارتت بـاد مکّـه، شـهر امـان، کشـور عشـق!

بشـارتت بـاد، خـانه دوسـت، خـانه عشـق، خـانه مهــر!
اینـک از راه می رسـد؛ آییـنه ی عصـمت!
اینـک می رسد آنـکه عـرش از شـنیدن نامـش، تواضـع کـنان، بـرمی خـیزد!
می آیـد؛ دختـر نـور، همسـر نـور و مـادر نـور

تا خــورشید و مـاه و سـتاره از پـرتو گل های چـادر نـمازش، آیـینه شـوند؛ آیـینه نـور!

بـخوان یـا پیـامبر صلی الله علـیه و آله ! بـخوان سـرود نـور را ...

اینـک ایـن جـمال چهـره جـان اسـت کـه از پـرده خـلقت سـر بـر آورده اسـت.
ایـن اسـت، آن گوهـری که خـداوند، امـانت وجـودش را سـفارش می کـند.
ایـن اسـت آن زلال حقـیقت که از خـاک پایـش، «کـوثـر» جاری می شـود!
ایـن اسـت آن حقـیقت مـحض که آسـمان و زمـین را
مـحو جمـال و کمـال خویـش کـرده است.

خـوش آمدی، عصـاره تـمام خـوبی ها کـوثـر ، زهــره ؛ خـوش آمـدی زهـــــرا(س)!   

سید علی اصغر موسوی

مـناجـات

مـناجـات مـوسی علـیه السـلام با خـداوند متـعال به نقـل از مفـضل از امـام صـادق علـیه السـلام:

فـرزند عمـران ! دروغ گفـته اسـت آنـکس که ادعـا می کـند مــرا دوسـت دارد امّـا نیـمه های شـب در خـواب اسـت ! آیـا عاشـقان دوسـت نـدارند با محـبوب خویـشتن در خلـوت نـشیـنند؟

فـرزند عمـران ! بـدان که مـن دوستـاران خـود را به خـوبی می شـناسم ؛ آنـهایی که در نیـمه های شـب عقـوبت مــرا در بـرابـر چشـمان خویـش می بـینند و با حبـیبی که در کـنارشان اسـت به حـالت مـناجـات می پـردازند.

فـرزنـد عمـران ! از قلـبت خشـوع ؛ از جسمـت فـروتنی و از چشمانـت اشـکی سـوزان به مـن هـدیه نـما وِ مطمـئن باش که اگـر در تاریـکی های شـب ؛ محـبوب را بـخوانی یقـیناً او را در کـنار خویـشتن خـواهی یافـت.

(کـتاب روضـه الـواعـظین ، ص 361)

می نویـسم :
از خـواهـر بزرگـوارم خـانـم "پ .زارع پلـکو " بابـت ارسـال مـتن " مـناجـات " تـشکـر می کـنم.


آسـمان نوشـت :

خــدایـا ... مـهـارت مـراقبت از آنـچه به مـا داده ای را در قلبـمان قـرار ده ، زیـرا مـا در از دست دادن داشـته هایـمان اســتاد شــده ایم  ...

لطفاً با دقت بخوانید...

فصل اول/ پلان یک

حـاج آقـا شـب آخـر دهـه درباره ی اهـداف قـیام سـیدالشـهداء علـیه السـلام می گـفت، درباره ی امـر به مـعروف و نـهی از منـکر؛ که با عـمل دعـوت کـنیم نه فقـط به زبان ؛ بعـدش هـم که روضـه ... کـوفیان خـون به دل خـون شـده ی ما نـکنید ... اینـقدر ظلـم به زرّیـه ی زهــرا سـلام الله علیـها نـکنید ... بگـذارید بگـرییـم به مظلـومی خـویش ... لیـک بـر گـریه ی مـا خـنده ی بیـجا نـکنید ... دیـن نـدارید اگـر، غیـرتتان رفـته کـجا ... اسـرا را سـر بازار تمـاشا نـکنید ...

فصل اول/ پلان دو

بعـد از غـذای نـذری سیـدالشـهداء علـیه السـلام هـیأتی ها با حـال مـعنوی خـاصی راهی مـنازل می شـدند ؛ بانی مـجلس آمـد پـیش حـاج آقـا پاکـتی را به حـاج آقـا با تعـارفاتی که رد و بدل شـد تحـویل داد و حـاجی با همـراهش راهی مـنزل شـد ...

فصل دوم/ پلان یک

خانـمی معلـوم الحال با وضـع خیـلی زننـده  کـنار خیـابان منـتظر ماشـین مـدل بالایی بـود تا سـوارش کـند ... ایـن منظـره ی زننـده بـرای حـاجی آن هـم در چنـین شـبی بسـیار مشمـئز کننـده بـود، حـاجی از همـراهش جـدا شـد و با گـام هایی لـرزان امـا استـوار جـلو رفـت و به آن خـانم گـفت اگـر پـول می خـواهی ... و آن پاکـت بانـی مجلـس حسـینی (ع) را به او داد و خداحـافظی کـرد ...

فصل دوم/ پلان آخر

خـانم اسـتاد قـرآن می گـفت و بچـه ها تکـرار می کـردند ...

و إذا قالت أمةٌ منهم لم تعظونَ قوماً اللهُ مهلکُهم أو معذبهم عذاباً شدیداً قالوا معذرةً الی ربکم و لعلهم یتقون ...

و هنـگامی که گـروهی از آنـها می گفـتند: "چـرا جـمعی گنهـکار را انـدرز می دهـید کـه سـرانجام خـداوند آنـها را هـلاک خـواهد کـرد، یـا به عـذاب سخـتی گـرفتار خـواهد سـاخت؟!" در جـواب گفـتند: ایـن انـدرزها بـرای اعتـذار و رفـع مسئـولیت در پیشـگاه پـروردگار شمـاست ؛ بعـلاوه شـاید آنـها بپـذیرند و تقـوا پیـشه کننـد ...

آیه ۱۶۴ سـوره اعـــراف

 

خـانـم اسـتاد قـرآن با ایـن آیـه خـاطـرش پـرواز کـرد بـه خـاطـره ی شـــب ...

  منبع : حاصل وبگردی های من

السـلام علـیک ایتـها الصـدیـقه الشـهیـده

« فاطمیـه » فقط « فاطمیه » نیست!!!

«فاطمیـه» ؛ « مـحمــدیه » است . چون فاطـمیه حاصـل پرداخت مـزد رسـول خــداست.

«فاطمیـه» ؛ « عــلـویه » است . چـرا که فاطـمیه فریاد مظلـومیت امیرالمومنان است.

«فاطمیـه» ؛ « حـسنــیه » است . زیـرا فاطـمیه بغض فـروخـفته و راز ناگفـته ی امام مجـتبی است.

«فاطمیـه» ؛ « حـسینــیه » است . زیـرا فاطـمیه آغـاز ماجـرای کـربلاست.

«فاطمیـه» ؛ « زینــبیه » است . زیـرا فاطـمیه بوسـه ی غـریبانه بر رگهای بریده ی برادر است.

و

«فاطمیـه» ؛ « مـحسنــیه » است . به دلیلی که... تنـها فضّـه می دانـد... .

... . ... . ... . ... . ... . ... . ... . ...

نه مـثل سـاره ای و مـریم

نـه مـثـل آســیـه و حـــــوّا

فقط شبیه خودت هستی

فقط شبیه خودت زهـــــرا

                                                                                                              سروده علیرضا غزوه

شیعیان به فکر باشیم

وقتی میخواهند برای من و تو جوک بگویند ، می گویند یک روز ” غضنفر ”  ! در صورتی که غضنفر یعنی ” شیر ، مرد با صلابت و قوی ”... و از قضا یکی از القاب حضرت علی علیه السلام است.

وقتی یک چیز از مــُــد افتاده به آن می گویند ” جــواد ” ! و جواد به معنای ” بخشنده و سخاوتمند ” است … و از قضا از القاب امام محمد تقی علیه السلام است.

از اسم ” بتول ” برای مسخره کردن استفاده می کنند ! در صورتی که بتول یعنی پارسا و پاکدامن ... که به صورت خیلی اتفاقی از القاب حضرت زهرا سلام الله علیها  و حضرت مریم سلام الله علیها  هم هست.

در فیلم ها نام های تقی و نقی را به هزل می آورند ! و تقی یعنی با تقوا و پرهیزگار و نقی به معنای پاک و پاکیزه است … و اتفاقا از القاب امام جواد علیه السلام و امام هادی علیه السلام …

وقتی می خواهند بانوان نیروی انتظامی را مسخره کنند میگویند ” فاطی کماندو ” ! چه جالب !!! و یا به جای نام مبارک حضرت ” ابوالفضل العباس علیه السلام ” می گویند ابرفرض !!!

اتفاقا وقتی می خواهند بگویند فلانی خودش را به آن راه زده می گویند :خودش را زده به کوچه ”علی ” چپ !

خدا لعنت کند دشمنان اهل بیت را با این جمله اهانت بار که می گویند : با این حرف ها برای ”فاطی ” تنبان نمی شود!!!

حال این ما شیعیان و این ارادت ما به اهل بیت علیه السلام ! در مبارزه با این فرهنگ غلط سهیم باشیم … نگذاریم در طنزها و جوک هایشان از اسامی مقدس ائمه هدی علیه السلام استفاده کنند.

لطفا با هر توانی که دارید منتشر کنید !!!

تبریک عید

ای احمدیان به نام احمد صلوات                             هردم به هزار ساعت صلوات

از نور محمدی دلم مسرور است                            پیوسته بگو تو بر محمد صلوات

اللهم صلی علی محمد و آل محمد

میلاد بهانه خلقت ؛ختم رسالت و قرآن ناطق ؛صادق آل محمد مبارک

آغاز ولایتت مبارک امام عصر ....

ارباب زمیــن،امیـر مــریخ بیـــــا

تا نخل ستم برکنی از بیـخ بیـــا

از قول همه منتظران می گویم

ای پیــرترین جــوان تاریخ بیــــا
(اللهم عجل لولیک الفرج)

دلیل من ، دلیل تو

یا صاحب الزمان

تو کافی هستی

تا دلیل و بهانه شوی

برای ما

شروع تمام تصمیم های خوب را...

* * *

کاش می دانستم

چه زمانی لایق می شویم

تا برای تو دلیل و بهانه شویم

شروع تصمیم خوب ظهور را....

السلام علیک یا ذبیح العطشان

گرچه آبم روزی اما سوختم                            قطره تا دریا سرا پا سوختم

تشنه ای آمد لبش را تر کند                       چاره ی لب تشنه ای دیگر کند

تشنه ای آمد که سیرابش کنم                      مشک خالی داد تا آبش کنم

تشنه ی آن روز من عباس بود                         پاسدار خیمه های یاس بود

خون عباس علمدار شهید                             قطره قطره در درون من چکید

گرچه آبم ؛ آبرویم رفته است                 شادی از رگ های جویم رفته است

آب بودم کربلا پشتم شکست                        قایق امید من بر گل نشست

حال از اکبر خجالت می کشم                     از علی اصغر خجالت می کشم

 

منبع : زائرـ شماره ۱۵۷