شیرینی های زندگی

جعـبه شیـرینی را جـلو بـردم و تـعارف کـردم. یـکی بـرداشـت و گـفت : می تـوانـم یـکی دیگـر هـم بـردارم؟

گـفتـم: الـبتـه ایـن حـرفـها چـیه سـیّـد؟!

و سـیّد مـرتـضی آویــنی یـک شـیریـنی دیگـر هـم بـرداشـت، امـا هیـچ کـدام را نـخـورد. کار همـیشـه اش بـود. هـرجا کـه غـذای خـوشمـزه یا شـیریـنی یا شـکلاتی تعـارفش می کـردند، بـرمی داشـت، امـا نمی خـورد.

می گـفت: "بـروم تـا بـا خانـم و بـچـه هـا با هـم بخـوریـم."

بـه مـا تـوصـیه می کـرد کـه ایـن خـیلی مـوثـر اسـت که آدم شـیریـنی های زنـدگی اش را با خـانـواده تقـسیـم کـند. شـاید بـرای همـین هـم همـیشـه در خـانه نـمـاز را به جـماعـت می خـوانـد.

برداشت از کتاب یک قرص آرامش بخش برای عروس و داماد

کنون که ماه تمـامی نظـر دریـغ مـدار

                          تنــت بـه نــاز طبــیبـان نیــازمـند مـبـاد

                                                                 وجــــود نـازکــت آزرده ی گـــزنـد مـبـاد

                          سـلامت همه آفاق در سلامت توست

                                                                 به هیچ عارضـه شخص تو دردمند مباد

 

---- پـاورقـی -------------

دشـمن بـداند
هفـت آسـمان و اوج فـلک را کـه رد کـند
قـدش نمی رسـد کـه سـید عـلی را رصـد کـند.
(سـلامتی امـام خامـنه ای صـلوات)

التماس دستان سبز دعا

اللَّــهُمَّ صَـلِّ عَلَی عَلِیِّ بْـنِ مُوسَی الـرِّضَـا الْمُـرْتَضَی الْإِمَـامِ التَّـقِیِّ النَّـقِیِّ وَ حُجَّـتِکَ عَلَی مَـنْ فَـوْقَ الْأَرْضِ

وَ مَـنْ تَحْـتَ الثَّـرَی الصِّـدِّیقِ الشَّـهِیدِ صَـلَاةً کَثِـیرَةً تامـّةً زَاکِـیَةً مُتَـوَاصِـلَةً مُتَـوَاتِـرَةً مُتَـرَادِفَةً کَـأَفْضَلِ مَـا صَلَّـیْتَ عَلَی أَحَـدٍ مِـنْ أَوْلِـیَائِـکَ

تــو بـــر زخــم دلـــم ؛ بـاریـده‎اى بــاران رحـــمـت را       تـو را مـن می‎شـناسـم، منـبع پاک کـرامـت را

من از چشـمان آهـو خوانده‎ام رخصت که فرمودیش      که من حس می‎کنم درد درون‎سـوز شکایت را

از آن روزى که حلــقه بـر ضـریحـت بسـت دســتانم      دلـم شـیدا شJد و دادم ز کف دامـان طاقـت را

شکـوفه می‎دهد دسـتان سـبز التـماسم، عشـق!       بــیا تفـســـیر کـن آیـــات زیـبــــاى اجــابـت را

                                                                                                                 سروده حوا جعفری

 

مـیـلاد شـمس الشــموس، خســرو اقلــیم طــوس، شــاه انیــس النفــوس،

بــر شــما و خانــواده ی گــرامیــتان، تبــریک و تهــنیت باد.

پـوتین و ویلـچر

چـه غـباری گـرفـته ای همـسفـر روزهـای جـنـوب!

آخـریـن بـار کـه دیـدمـت حـوالـی اطلـسی هـای لـگـدمـال شـده و عـروسـک هـای بی سـر مـِـهـران بـود ، انـگار . هـمان جـا کـه غـبار راه یـاران سـفـر کـرده را بـه تبـرک ، بـر گـونـه هـایت ، می کشـیدی!

آه از آن مـیـن ناگـهـان...

همـسفـر ! از آن وقـت کـه تـو و پاهـایم را گـم کردم ، دچـار ویلـچـر شـده ام، آخ کـه او نمی دانـد مـن و تـو ، از چـه دریـاهـایی گذشـته ایـم ، شـاید ، بـه هـمـین خـاطـر اسـت کـه همـیشـه ، بـه دنـبال پـُـل می گـردد!

کتاب عقیق های فصل یادگاری- نوشته اسماعیل فیروزی

نگاه حرام....

می دﺍﻧﯿﺪ ﺩﺭ ﻗﻄﺐ ﺷﻤﺎﻝ ﮔﺮﮒ ﻫﺎ ﺭﺍ ﭼﻄﻮﺭ ﺷﮑﺎﺭ می کنند ؟

ﺭﻭﯼ ﺗﯿـﻐﻪ ﺍﯼ ﺧـﻮﻥ ﺭﯾـﺨﺘﻪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺎﻟـﺐ ﯾـﺨﯽ ﻗـﺮﺍﺭ می دهـند ﻭ ﺩﺭ ﻃﺒـﯿﻌﺖ ﺭﻫـﺎ  می کـنند .

ﮔﺮﮒ ﺁﻥ ﺭﺍ می بیـند ؛ ﺧـﻮﻥ ﺭﺍ  ﻟﯿـﺲ می زنـد . ﯾـﺦ ﺁﺏ ﺷـﺪﻩ ﻭ ﺗﯿـﻐﻪ ﺯﺑـﺎﻥ ﮔـﺮﮒ ﺭﺍ میبـُـرد .

ﮔﺮﮒ ﺧـﻮﻥ ﺑﯿﺸـﺘﺮﯼ می بیـند ﻭ ﺗﺼـﻮﺭ می کـند ﺷـﮑﺎﺭ ﺧـﻮﺑﯽ ﺑـﺪﺳﺖ آﻭﺭﺩﻩ  اسـت… ﺑﯿﺸـﺘﺮ ﻟﯿـﺲ می زنـد ﻭ ﺧـﻮﻥ ﺧـﻮﺩ ﺭﺍ می خـورد … ﺁنقـﺪﺭ ﺍﺯ ﮔﺮﮒ ﺧـﻮﻥ می رود که ﺗـﻮﺳـﻂ ﺧـﻮﺩﺵ ﻣﯿـﻤﯿـﺮﺩ.

ﻭ ﺍﯾـﻦ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﺳـﺖ ﮐﻪ ﺷـﺒﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﺿـﺪ ارزشی و ضـد اسـلامِ ﻣﺎﻫــﻮﺍﺭﻩ ای

ﻣـﺎﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ؛ ﺟِـﻢ ﺗﯽ ﻭﯼ ﻭ ﺍﻣﺜﺎﻟـﻬﻢ ﺑﺎ ﺷـﻤﺎ می کنند

… ﺧـﻮﺩﺕ ﺧـﻮﺩﺕ ﺭﺍ می کشـی …

ﺗﺼـﻮﺭ می کـنی ﮔﺮﮒ ﺩﺍﻧﺎﯾﯽ ﻫﺴـﺘﯽ ﻭﻟﯽ ﺗـﻮ ﻗـﺮﺑﺎﻧﯽ ﯾـﮏ ﺳـﯿﺴﺘـﻢ ﮐـﺜﯿﻒ ﺷـﺪﯼ …

ﻟﻘـﻤﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻧـﮕﺎﻩ ﻫﺎﯾـﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺣـﺮﺍﻡ ﻧﮑـﻨﯿﻢ…

چادرت را مراقب باش...

سـهمـیه ام کـو ؟...

مـرد آمـده بـود چیـزی بگـویـد
سـرفه امـانش نـداده بـود

چه می‌تـوانـست بگـویـد
وقـتی تـمامِ فـهـمِ یـک شـهر از جـانـباز
سـهمـیه دانشـگاه اسـت
و بـعد از مـرگ ، شـاید اسـم یـک کـوچه...

منبع

آسمان نوشت:

راستی ؛ آن پیرزن تنهایی که توی کوچه ی ما ؛ همیشه ی خدا از لای در خانه شان چشم به راه  پسرش بود، مُرد.

روز دختر مبارک

«در ابتدای سکوت ایستاده‌ام و التماس چشمانم را به شبکه شبکه ضریحت دخیل بسته‌ام. چقدر دنیا کوچک است؛ دنیایی که بشر مدرن امروز را در خود جای داده است! و چقدر دنیا بزرگ است؛ دنیایی که در یک قدمی بهشت سر برافراشته است! و چقدر بهشت نزدیک است؛ بهشتی که در فاصله «یا فاطِمَةُ اِشفَعِی لَنا فی الجَنّه» بنا شده است».

شکی نیست که داشتنِ حق شفاعت و رسیدن به این مقام عظیم، شایستگی لازم را می‌طلبد؛ زیرا خداوند، شفاعت کسانی را می‌پذیرد که مأذون و مجاز از سوی او باشند. «مَنْ ذَا الَّذی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلّا بِإِذْنِهِ؛ یعنی کیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟!» (بقره: 255). از جمله کسانی که شفیعه بودنش در روایات و آثار دینی تصریح شده است، فاطمه معصومه(سلام الله علیها) است. امام صادق(علیه السلام) می‌فرماید: «تَدْخُلُ بِشَفاعَتِها شیعَتِیَ الجَنَّهَ بِاَجْمَعِهِمْ ؛ یعنی به شفاعت او (فاطمه معصومه(سلام الله علیها)) همه شیعیانم وارد بهشت خواهند شد.»

 در زیارت آن حضرت [به دستور امام معصوم(علیه السلام)] گفته می‌شود که: «یا فاطمهُ اشْفَعی لی فِی الجَنَّهِ» ؛ یعنی ای فاطمه (معصومه) ! شفاعت کن در مورد بهشت از من.» در بخش دیگری از زیارت مخصوص آمده است. فَاِنَّ لَکِ عنداللهِ شأناً مِنَ الشَّأنِ» ما از تو طلب شفاعت می‌نماییم؛ به سبب این که تو در محضر الهی، شأن و منزلت وصف‌ناپذیری داری که بر خاک‌نشینان این عالم تصور کردنی نیست و تنها خدا و پیامبر و اوصیا طاهرینش بر آن واقفند.

بخش عترت و سیره تبیان

آســمان نوشــت:

بانویم معصومه ^{(سلام الله علیها)}! شرافتِ زن در یاد توست، آن‏هنگام که قدسیان بر گلدسته‏ های نورانی‏ات سلام می‏ فرستند.

میلاد حضرت معصومه ^{(سلام الله علیها)}مبارک باد.

حجاب محدودیت نیست ...

می گـفت نمی شـود ؛ اصـلاً امـکان نـدارد.
حجـاب و ورزش ؟! حجـاب و کوهـنوردی؟!
حجـاب و فعالـیت؟!… نـه ، شـدنی نیـست!
امـا وقـتی فـرشـته ای عکـس خـرمشـهر را در چشـمانش قـاب گـرفت
دیـد می شـود ؛ بـا «حجـاب» جنـگ هـم می شـود!

منبع

شهید حمـید رستـمى:
به پهـلوى شکـسته فاطـمه زهـرا(سلام الله علیها) قسـمتان می ­دهـم که حجـاب را ، حجـاب را ، حجـاب را رعایت کـنید.
شهید یعـقوب ابـراهـیم نـژاد:
اگـر می دانسـتم با هـر بار که خـونم ریخـته می شـود بی حجـابی ؛ آغـوش حجـاب در بـر می گیـرد، حاضـر بـودم هـزاران هـزار بار کشـته شـوم.
شهید احـمد پـناهی:
حجـاب شـما سـنگری اسـت آغشـته به خـون مـن ، که اگـر آن را حفـظ نـکنید به خـون مـن خـیانـت کـرده اید.
شهید محـمد محـمودی:
حجـاب شـما از خـون مـا که در جبـهه می ریـزد بـرای دشـمن کـوبنده تـر اسـت.
شهید عبـدالله رحـمانی‌منـش:
خـواهـرانم، مبادا حجـابـتان را فـراموش کـنید، چـون مـا سـربازان به خاطـر حجـاب و حفـظ ممـلکت و دیـن با دشـمن می‌جنـگیم.
شهید على روحى نجـفى:
از خـواهـران گـرامى خواهشـمندم که حجـاب خـود را حفـظ کـنند ، زیـرا که حجـاب ؛ خـون بـهاى شـهیدان اسـت.
شهید محـمدرضا جمشـیدیان:
آخـر تـا کـی؟ چقـدر شـهدا وصـیت کـنند کـه خـواهـران حجـاب ، حجـاب . چـرا از زینـب و زهـرا(سلام الله علیهما) درس نمی آمـوزید؟ دیگـر بقـیه با وجـدان خـودتان… آخـر کـمی هـم به آخـرت فکـر کـنید.

تسلیت نامه

امـام صـادق علـیه‎السـلام فـرمـودند :سـه چـیـز .....

 

...محبـت می‎آورد :           * قــرض دادن       * فــروتنــى      * بـخشـش.

... دشــمنـى مـى ‎آورد :          * دو رویـى          * سـتــم             *خــودبیـنـى.

...موجب بزرگوارى شخص است :  * خـوشخـویى    * فرو بردن خشـم    * فـرو بستن چشم . 

«مـدینـه» همـچنان مـظلــوم اسـت و ... «بقـیـع» مـظلــوم تـر! رنـج نامـۀ نانـوشـته شـیعـه، بـر خـاک و سـنگ مــزار صـادق آل‌پیـامـبـر، گــویا تـر از هـر زمـان بـه شِـکْـوه و شـهادت ایسـتاده اسـت...

شـهادت جانسـوز رئیس مذهـب شـیعه ؛ امـام جعـفر صـادق علـیه السـلام تسـلیت باد.

میدان مین

بـرای رسـیدن بـه آبی آسـمانی، بایـد از خـاکی خـاک گـذشـت، از آنـجا که زمـین آبسـتن آتـش اسـت و میـن ها در خـواب پـر پـروانه هـا، زبـان شـعله را دَم فـرو کشـیده اند...

آن جلـوتـر ها، سـیم خـاردار، تشـویش خـود را صـورت می خـراشـند و مـردانی سـبک تـر از رویـا بـه شـکار مـرگ، سـر نیـزه را در خـاک فـرو می کـنند.

آن ها در آخـرین مـرحـله از جسـتجـوی سـرخ خـویـش، بـر بلنـدتـرین نقـطۀ زمـین پـا می گـذارند، بـر میـدان میـن...

برداشت از کتاب عقیق های فصل یادگاری -نوشته اسماعیل فیروزی

هجده ، بالاترین نمره

سال 1332 مصطفی با رتبه ممتاز،از دبیرستان البرز فارغ التحصیل شد و در رشته الکترومکانیک دانشکده فنی دانشگاه تهران پذیرفته شد. برادر بزرگ اش (مرحوم دکتر عباس چمران استاد دانشگاه آرایامهر(شریف) و دانشگاه آمریکا بود؛ او رشته ی برق نوین را در ایران پایه گذاری کرد) ، قبل او در دانشکده فنی قبول شده بود.

مصطفی در دانشگاه هم مثل دبیرستان ، خوب درس می خواند. دکتر امراللهی( رئیس سابق سازمان انرژی اتمی) تمام کارنامه و جزوه های درسی او را ورق زده بود. می گفت: همه ی نمره های چمران بیست بود. وقتی جزوه ها را ورق می زدی، فکر می کردی استاد خطاطی آن ها را پاک نویس کرده است.

***

سال دوم یک استاد داشتند که گیر داده بود همه باید کراوات بزنند. سر امتحان، کراوات نزد، استاد دو نمره از او کم کرد.

  شـد هجــده ، بالاتـــرین نمـــره ...

برداشت از کتاب مصطفی چمران/نشر میراث اهل قلم

 

----پاورقی----------

از خلال گزارش های ساواک درباره ی مصطفی چمران

1346/3/13

شخصی است محجوب ، مودب، با شخصیت ، باسواد ، مرموز ، دیرباور ، بدبین ، دقیق ، ضعیف الجثه و بالاخره شیک پوش.

غــزّه ...

رســمـ اســتـــ بـهـ یاد قــربانـــیان

یـکـــ دقیــقهـ ســکوتـــ کــنـند!

...

پـــس

خـــوش بـهـ حال کــودکــان غـــزّهـ

کـهـ سـالــهاسـتـــ ســـازمان مـلل

بهـ حـــرمتـــشان

سکـــوتــــ می کـــند...

 وبلاگ امتداد عاشورا

.....  .....  .....  .....  .....  .....  .....  .....  .....

 

پیــــوسـته بــلا پشــت بــلا می آیــــد

ســر از پی ســر؛ دست جدا می آیـد

ای دم زده از حسین (ع) از جا برخیز

از غــــزّه شـــمیــم کــربــلا می آیــــد 

           سروده محمدامین جعفری حسینی