اعتکاف نوشت

 

  ***روز اول گـذشـت و نـرفـتی...

روز دوم هـم هـنوز می توانـستی بــروی امـا نـرفتی و مـاندی...
روز سـوم دیگـر رفتـنت دسـت خـودت نیـست! بایـد بـمانی!
واجـب اسـت که بـمانی...
تا امـروز خـودت می خـواستی که بمـانی ولی امـروز صـاحب خـانه می خواهد که بـمانی
روز سـوم روز “ نمـک گــیرها ”ست...

***  چـه زیبــاست ایـن بنــدها و مـحدودیـت ها و چـه آزاد اسـت معــتکف !

آزادی معــتکف در عـین مـحدودیـت ها و محــرومـیت هـاست...
آزادی ای که حـتی تــو را اذن خــروج از “حـریـم امـن” هــم نمی دهد !...
بــرای آزادی بایـد محدود شد ...  “ حُــرّ ” اگــر خـود را مـحدود شـیعه گی حسین (ع) نمی کرد ؛ “ حُــرّ ” نمی شـد !

***  آخــرین نفــرها می رونـد و کـم کـم مهـمانی تـمام می شـود...

چشـمانـش خـونین اسـت به رنـگ بیــرق ابا عبـدالله ...!
و دلــش تکه تکه و مــجروح تر از مَـشکِ اباالـــفضل الــعباس !...
نـگاهی بـه گـنبد می کـند و بغــض آلــوده می گـوید :
هـوایِ ” دل جامـانـده ها ” را هـم داشـته باش !
و می رود...

التــماس دعــای خــیر

... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

آسـمان نوشـت:

مـیلاد فـرخـنده ی امـام عـلی عـلیه السـلام را تـبریـک عـرض می کـنم...

پیـشـانی حاجـی شهــر پیـنه بســته ، دســتان پـدرم نـیز همـین طــور! بزرگــتر که شـدم تـازه فهـمیدم ، پـدرم با دسـتانش نـماز می خـوانـد... پــدرهــای مــهــربان روزتــان مــبـارک....