سه نور آمد به عالم پر ز احساس

زیـبا غـــزل دفــتر عشق است حسین ^{علیه السلام}
بر فرق فلک افسر عشق است حسین^{علیه السلام}
در وســعتــــــ هـفــتــــ آســــمـــان هـســــــتی

رخشنده ترین اختر عشق است حسین^{علیه السلام}

 

ولادتــــ حضرتـــ ســیدالشــهدا ^{علیه السلام} مبارکــ

 

 

خــــــــدا امـشبـــــ ولیّـــــش را ولـــی داد
جـمــــالـی مـنجــلی نـــــوری جلــــی داد
حســین بـن علی^{علیه السلام} چشم تو روشن
کــه امـشبــــ بــر تـــو ذاتـــ حـق علـی داد
شــــب وجــــد امــــــام عـالـــمیـن استــــ
که میلاد علی بن الحسین^{علیه السلام} استــــ

ولادتـ باسعادتـ امام سجاد^{علیه السلام} مبارکـ

 

 

 

آبــی نبـــــود اگــــر کـه تـــو ســــقـا نمی شـــدی

مُشـکی نبــــود اگــــر کـه تــو دریـــــا نمی شـدی

از سمتـــ خانــواده زهـرا^{سلام الله علیها} به سمتـــ مــا

فیـــضی نبــــود اگـــر کـه تـــو آقــــا نمی شـــدی

 

ولادتـ قمر بنی هاشم حضرتـ عباس^{علیه السلام} مبارکـ

 

 

 

مبـارک بـاد روز پاســدار؛ روز آنــان که بـا پـروانۀ حضــورشـان بـه دور شمـع وطـن، غیــرتی حسینی را از کربـلا تـا قـلّه هـای دمـاوند بـه دوش می کشـند.

روز پاســدار مبارک باد

شعبان ؛ ماه ریزش رحمت خداوندی

مـاه شـعبـان ؛ ماه رحـمت الـهی اسـت، ریـزش آبشـار رحـمت، مغـفرت و بخـشش الـهی بـر وجـود بنـدگان،‌ تیـرگی گـناه از قلـب و روحـشان می‌شـویَد و در گلـزار عشق و عبـادت، عطــر الـهی را با نسـیم جان اسـتشمام می‌کـنند.

انســان مـوجـودی با چـند بُـعد مخـتلف اسـت و به تبـع همین ابـعاد مخـتلف، دارای نیـازهای گـوناگـونی اسـت. یکـی از ابـعاد وجـودی انسـان بُـعد معـنوی اخـلاقی عـرفانی اوسـت؛ این بُـعد انسـان شخـصیت حقـیقی او را شـکل می‏ دهد؛ بنابـراین از اهـمیت ویـژه‏ ای برخـوردار اسـت.
از جمـله نیـازهای معـنوی انسـان، ارتـباط قـوی با آفریـدگارش است؛ ارتـباطی که یـکی از راه‏ـهای آن هم‏ـصحبتی و مـناجات با خـداونـد اسـت. هـر مـناجاتی بـرای خـود امتـیازات خاصی دارد، همانـند زمـان خـاص و شـاید مـکان خـاص؛ امّـا بـرخی امـتیازات باعـث فضـیلت و مـقام شـامخ آن مـناجات و دعـا شـود. می تـوان به دو امـتیاز ویـژه ی " مـناجات شـعبـانیه " اشـاره کـرد.

  بنابـر فـرمایش امـام خمینی (ره) این تنـها دعـایی اسـت کـه هـمه ائـمه ^{(علیهم الـسلام)} آن را خوانـده‏ اند و هـمه ی بزرگـواران مفاهـیم آن را در پیشـگاه پـروردگار صـدا زده ‏اند. پس اعتـماد انسـان به این الـفاظ دو چـندان می‏ شود و با ضـمیری مطـمئن وارد این مـناجات می‏ شود و بایـد دانسـت که این اطـمینان یکی از مـقدمات استـجابت دعـاسـت.

ایـن مـناجات بـرای کسـانی اسـت که در طـریق معـرفت الله گـام‌های ابتـدایی را بـرداشـته، دنـبال پــرواز هسـتند. ایـن مـناجات نیـازهای تـام معـنوی را در نظـر گـرفته و  با ایـن نـگاه اسـت که طلاب به کـمال انقـطاع به سـوی خـداوند می‌رسـند؛ بنابـراین نـگاه وسـیع و افـق بالای معـنوی دومـین امـتیاز این دعـاسـت که از ابـتدا تا پـایان آن جـاری اسـت.

 

آسـمان نوشـت :

مـاه شـعبـان بهـانه ای اسـت بـرای دوسـتی با خـدا ، لحـظه هایـتان سـرشار از ایـن دوسـتی بـاد. خجـسته مـیلاد سه اخـتر تابـناک هســتی بـر محـبّـین اهـل بیـت ^{(علیهم السلام)} تبـریک و تهـنیت بـاد.